Geçen haftaki mektup dikkat çekici. Dodgers yayın kabini sakinleri arasındaki sürekli şakalaşma, sesi kısmamı ve maçı sessizce izlememi gerektirdi. Bazen konu devam eden oyun bile değildir ve bir veya iki oyunu kaçırdıkları bilinmektedir. Her yorumcunun kendine has bir tarzı olduğunu anlıyorum. Her birimizle sanki oturma odamızda yanımızda oturuyormuş gibi konuşan Vin Scully ile büyümüş biri olarak, yorumcular birbirleriyle konuşurken görmezden gelinmekten acı çekiyoruz.
Richard Rorex
Elma Vadisi
::
Vin Scully'nin belirlediği inanılmaz derecede yüksek çıtanın çok gerisinde kalan Joe Davis-Orel Hershiser talk şov tuhaflıklarına tamamen katılıyorum. Ancak benzer görüşe sahip hayranlar, Dodgers ekibinin bireysel veya toplu olarak değişim çağrılarına yanıt verdiğini bulamayacaklar. Yıllar boyunca Guggenheim grubu üyelerinden Stan Kasten'e kadar herkese yazdım ve bir kez bile bu kadar teşekkür almadım. Taraftarlar, son dönemde olduğu gibi, yalnızca Dodgers basını olumsuz bir dönüş yaptığında dikkat çekiyor [Shohei] Ohtani'nin sayı vuruşu fiyaskosu.
Bill Waxman
Simi Vadisi
::
Belki bunu söylemek umutsuzca eski usul olur ama… Vin Scully hiç kıkırdamadı. Don Drysdale ve Ross Porter asla kıkırdamadı. Joe Davis ve Orel Hershiser biraz palyaçoluk yapıyor ama oyunla dengeyi koruyorlar. Bu hafta Dodgers-Nationals maçlarını izlerken Stephen Nelson ve Jessica Mendoza, ne kadar iyi olsalar da maç boyunca dikkatleri dağılacak kadar kıkırdadılar. Belki bir spor bar partisi havasına gidiyorlar ama bu gerekli değil. Gösteri sahadadır, basın tribününde değil.
Marc Gerber
Encino
::
Bir arkadaşımın doğum gününü kutlamak için Çarşamba günü Dodgers biletlerine para harcadım. Park etme, biletler ve imtiyazlar arasında ortalama koltuklar bana yaklaşık 500 dolara mal oldu ve Ulusal Yarışma'ya 2-0 mağlup oldum. Pahalı görünüyor ama alternatifin evde kalıp “Freddie Dance”in ağır çekim tekrarlarından ve Jessica Mendoza'nın üç saatlik kıkırdamasından oluşan Dodgers yayınını izlemek olduğu düşünülürse, bunun iki katı fiyatına pazarlık olduğunu düşünüyorum.
Craig Poletti
San Dimas
::
Geçen hafta Joe ve Orel'den şikayet eden mektup mu? Pazar günkü ESPN maçını beğendiniz mi? Dayanamadım ve kapattım. Ne dilediğine dikkat etmelisin.
Les Cannon
Camarillo
Richard Rorex
Elma Vadisi
::
Vin Scully'nin belirlediği inanılmaz derecede yüksek çıtanın çok gerisinde kalan Joe Davis-Orel Hershiser talk şov tuhaflıklarına tamamen katılıyorum. Ancak benzer görüşe sahip hayranlar, Dodgers ekibinin bireysel veya toplu olarak değişim çağrılarına yanıt verdiğini bulamayacaklar. Yıllar boyunca Guggenheim grubu üyelerinden Stan Kasten'e kadar herkese yazdım ve bir kez bile bu kadar teşekkür almadım. Taraftarlar, son dönemde olduğu gibi, yalnızca Dodgers basını olumsuz bir dönüş yaptığında dikkat çekiyor [Shohei] Ohtani'nin sayı vuruşu fiyaskosu.
Bill Waxman
Simi Vadisi
::
Belki bunu söylemek umutsuzca eski usul olur ama… Vin Scully hiç kıkırdamadı. Don Drysdale ve Ross Porter asla kıkırdamadı. Joe Davis ve Orel Hershiser biraz palyaçoluk yapıyor ama oyunla dengeyi koruyorlar. Bu hafta Dodgers-Nationals maçlarını izlerken Stephen Nelson ve Jessica Mendoza, ne kadar iyi olsalar da maç boyunca dikkatleri dağılacak kadar kıkırdadılar. Belki bir spor bar partisi havasına gidiyorlar ama bu gerekli değil. Gösteri sahadadır, basın tribününde değil.
Marc Gerber
Encino
::
Bir arkadaşımın doğum gününü kutlamak için Çarşamba günü Dodgers biletlerine para harcadım. Park etme, biletler ve imtiyazlar arasında ortalama koltuklar bana yaklaşık 500 dolara mal oldu ve Ulusal Yarışma'ya 2-0 mağlup oldum. Pahalı görünüyor ama alternatifin evde kalıp “Freddie Dance”in ağır çekim tekrarlarından ve Jessica Mendoza'nın üç saatlik kıkırdamasından oluşan Dodgers yayınını izlemek olduğu düşünülürse, bunun iki katı fiyatına pazarlık olduğunu düşünüyorum.
Craig Poletti
San Dimas
::
Geçen hafta Joe ve Orel'den şikayet eden mektup mu? Pazar günkü ESPN maçını beğendiniz mi? Dayanamadım ve kapattım. Ne dilediğine dikkat etmelisin.
Les Cannon
Camarillo